Pejjerlandj,
Doew leef sjoean Pejjerlandj,
ich haoj van dich mit hert en mit verstandj.
Al woor ich jaore hieël weut weg
mien aanhankelikheid aan dich
stuitj nog stevig rech.
Zeen ich Dörpstraot, Houtstraot, de kirk of 't Littersvèn
den veul ich det ich gelökkig bön!
