OOS MAM
Sie heet os verzeurgtj mit ’n leefdevol hert
Mit straolende auge van moodergeluk
Mit haop en vertoewe, det weer groot zoewe wère
Oôs-leef-vrouw aangeroope, heel veul en heel dök
En es ôs get mankeerdje van kinkhoos of mazele
Dan woor ze van oos bedje of weeg neet weg te slaon
En oos köpke gans road van de koors loog te gleuje
Det wit geine van ôs wat ze toen heet gedaon
Den kôs ze zoa sjoon auwerwets mit ôs beeje
Hel-op, allemaol same, det ’t klonk door ’t hoes
En es ze gooi zin haw, den leerde ze ôs versjes en leedjes
Van een hèske of kenienke of van ein moes
En ginge weer de straot op nao de kirk of nao sjoal
Den koom ze nog gauw aan de deur effe loere
Of oos bloese of strikke auch noch sjopan genôg woore
Wo bie ze dôk zuchdje “wie lang zal det sjoan zeen noch doere
Wie dôk heet ze oos sjoon en sjeunkes gesjoerdj
En wèk-in, wèk-oet, ganse tônne gewasse
Wie dôk heet men heur ’s nachts, es alles al sleep
Aan het stoppe en stôkkere nog kenne verrasse
En es ze ôs den saoterdigs ein-veur-ein wees
En ôs naegel verzeurgdje aan henj en aan teen
Den veel heur auch op, wie veul gestökkerdj mos wère
Aan rök en bökse kös ze det in de gauwigheit zeen
En eie nao veul plaoge de tied woor gekomme
Det weer op eige bein moste gaon staon
Doe heet ze veur ös in einzame uurkes
De rozekrans heel dôk door de henj laote gaon
En es het ôs mer good geitj den woor ze gelôkkich
Waat ze zelf neet kos misse det stoptjt ze ôs noch toe
En zoe ôs in de waereld auch alles verlaote
Auch in leid of in ermood bleef mam ôs troew
Ich schei noe mer oet, want ich weit lang neet alles
Waat mam veur eerder van ôs heet gedaon
Zie wis det waal bèter, toch zagtj ze ’t neet
Dao wol ze allein mit de hemel in gaon
Noe gaon weer ôs mam ieëren
Veur alle leefdje ôs gegaeve
Ein fein kado hubbe weer veur uch gekoch
En veur eure dank det oetgezoch
Laef noch lang, mam, mit veul gelôk
Det winse alle kènjer, stôk veur stôk
Det weer ôs mam en oma noch lang moge verwenne
Det is de wens van alle kènjer en kleinkènjer
