Oos kribke
Het
is alweer bienao kersmis en ich sjravel mich de zölder op om mien kersgerei
weer bie ein te zeumere. Alles weurtj nao ónger gesleiptj en den begin ich mit
‘t versiere van de kersboum. Es ieëste waere de lempkes d’r in gehange. Den de
èngelkes, de klökskes en de kersböl. Alles weurtj oet ’t gezèttepepier gedrejt
en verzichtig aan road kerslintj in de boum gehange. Nag get iespegels en de
piek en den is de boum klaor.
Noe
is ’t kribke aan de bäört. Oos kribke is ein zelfgemaaktj houte stelke det opa
nag gemaaktj haetj. Het is bès ein groat stelke mer det haef zien raeje.
Toen
ich de ieëste kieër de kersstal opzat ging der get mis. Ich hów ieës ’t mós in
’t kribke gedaon. Dao nao alle beeldjes op de plaats gezatj. Maria en Josef mit
’t kiendje Jesus stónge väöraan en de herders mit de sjäöp get mieër nao
achter.
De
os en de aezel stonge zoaget in de midde.
Wie ich de kamer oet woor koom oos kat ‘Moes’ en die begós
alle beeldjes d’r oet te meppe. Ein väör ein heef Moes de beeldjes mit ein
puuetje ’t kribke oet tót ze allemaol der naeve loge. Dao nao kroop Moes zelf
in ‘t kribke en nèsteldje zich dao lekker neer op ’t mós. Toen ich weer de
kamer in koom wis ich neet waat ich zoog. Moes loog lekker te ronke in de
kersstal. Vanaaf dae tied woor Moes neet mieër weg te hówwe oet ’t kribke.
Noe
witj geer woorom weer opa gevraogdj
höbbe om ein grótter kribke väör ós te make. Noe zit ich de beeldjes gans väör
aan en liktj Moes d’r achter lekker opgeroldj te spinne. Mieër vreej kèns se
dich toch neet wènse in ein kribke!!!
Riny Jennissen