Gaef mich de krach van de aerd de wörmdje van de zòn num mich mit op de vläögel van de wèndj en laot mich drieve oppe wolke.
Gaef mich de stilte van de maon en de helderheid van de sterre laot de zòn weer sjiene de mood òm door te gaon femielje en vrunj om mich haer same kan ich alles aan same bösse noeats allein.